پیشوایان معصوم علیهم السلام با توجه به مقام امامت و عصمتی که داشتند
از ارتباط ویژه ای با خدای متعال و جهان غیب برخوردار بودند و مانند
پیامبران الهی معجزات و کراماتی داشتند که در مواقع لازم نمونه هایی از
آنها را بروز می دادند تا دلیلی آشکار بر حقانیتشان باشد و موجب پرورش و
اطمینان خاطر پیروانشان گردد.
از پیشوای هشتم (ع) نیز معجزات و کرامات بسیاری بروز کرد که در کتب حدیث و تاریخ ثبت شده است. اینک چند نمونه:
1- یکی از همراهان امام رضا (ع) در سفر خراسان می گوید:
در بین راه به بیابان خشک و بی آبی رسیدیم و نزدیک بود همه ی ما با
چارپایانمان هلاک شویم. حضرت رضا (ع) فرمود: بروید در فلان محل، در آنجا آب
خواهید یافت. ما بدانجا رفتیم و با چشمه ی آبی مواجه شدیم. همگی از آن آب
نوشیدیم و حیواناتمان را نیز سیراب کردیم.
هنگام کوچ از آن منزل، امام (ع) فرمودند: بار دیگر کنار آن چشمه بروید. چون بدان سوی رفتیم اثری از چشمه ندیدیم.(1)
2- «عبدالله بن مغیره» می گوید:
من واقفی بودم، در سفر مکه دست بر پرده ی «کعبه» آویختم و گفتم: بار
خدایا! تو خواسته ی مرا می دانی، مرا به بهترین دینها راهنمایی کن.
پس
از مراجعت به مدینه به ذهنم رسید که خدمت امام رضا (ع) برسم. وقتی به حضور
آن حضرت رسیدم فرمود: خداوند خواسته ات را اجابت فرمود و تو را به دینش
راهنمایی کرد. گفتم: گواهی می دهم که تو حجت و امین خدا بر بندگانش
هستی.(2)
3- «احمد بن محمد بزنطی» نقل می کند:
من با سه نفر دیگر خدمت امام (ع) شرفیاب شدیم. هنگام بازگشت امام (ع)
به من فرمود: ای احمد! تو بنشین... چون پاسی از شب گذشت خواستم مرخص شوم.
فرمود: می روی یا می مانی؟ عرض کردم: بستگی به نظر شما دارد. فرمود: بمان و
این هم رختخواب. آنگاه امام برخاست و به اتاق خود رفت. من از شوق به سجده
افتادم و با خود گفتم: سپاس خدای را که حجت او و وارث علوم انبیاء از
میان ما چند نفر به من تا این حد لطف و عنایت فرمود.
هنوز در سجده بودم
که امام (ع) بازگشت، برخاستم. حضرت دست مرا گرفت و فشرد و فرمود: ای
احمد! امیرمؤمنان به عیادت «صعصعه بن صوحان» رفت؛ به هنگام بازگشت فرمود:
ای صعصعه! از اینکه به عیادت تو آمده ام به برادران خود افتخار مکن؛ از
خدا بترس و پرهیزکار باش.(3)
امام (ع) ضمن اعلام آگاهی از نیت احمد،
به وی هشدار داد که این عنایت و لطف نباید وسیله ای برای فخر و مباهات و
احساس برتری نسبت به دیگران گردد. بلکه آنچه عامل برتری انسان می گردد
«تقوی» است.
1. عیون اخبار الرضا (ع)، ج 2، ص 218.
2. عیون اخبار الرضا (ع)، ج 2، ص 220 ـ 221.
3. رجال کشی، جزء 6، ص 587 ـ 588 با اختصار.
منبع:کتاب تاریخ اسلام در عصر امامت امام رضا و امام جواد علیهماالسلام /س